آرامش در خانه‌هاي پر نور

چرا بعضي مي‌ گويند پرده‌ها را کنار بزن تا دلت باز شود؟ چند ساعت مي ‌توانيد در خانه‌ اي تاريک دوام بياوريد؟ اگر تاريکي تمام نشود چه حالي پيدا مي ‌کنيد؟ غمگين مي ‌شويد؟ مي ‌گرييد؟ بعد چي؟

روان‌ شناسان مي ‌گويند: "زندگي در خانه‌ هاي کوچک و کم ‌نور نه‌ تنها تنش‌ هاي خانوادگي را افزايش مي ‌دهد بلکه حتي ميل به جنايت و پرخاشگري را نيز افزايش مي ‌دهد."

شايد فکر مي ‌کنيد مساله ارتباط بين نور و حالات رواني انسان ‌ها بيشتر به باوري عامه شبيه است تا حقيقتي علمي، اما واقعيت اين است که روانپزشکان سال‌ ها است اين ماجرا را دريافته ‌اند و حتي معتقدند برخي انواع افسردگي مثل افسردگي فصلي در فصل‌ هاي پاييز و زمستان به دليل کاهش نور دريافتي بدن و در پي آن کاهش هورمون ملاتونين مغز رخ مي‌ دهند و بر همين اساس هم آن ها شيوه ي نور درماني را براي درمان اين گروه از بيماران ابداع کرده‌ اند.

نور نقش بسيار مهمي در آرامش افراد دارد و در زندگي آپارتماني اين نعمت تا حدود زيادي گرفته شده است.

جنايت و خانه

دکتر روانپزشک در گفتگو درباره ي زندگي در خانه ‌هاي تنگ و تاريک اظهار مي‌ کند: گاهي زندگي در چنين خانه ‌هايي فرد را پرخاشگر و به انجام جرايم خشن ترغيب مي ‌کند.
به گفته ي اين پژوهشگر اجتماعي، ساکنان اين قبيل منازل، خانه را محيطي مناسب براي گذراندن اوقات فراغت نمي ‌دانند و از محيط خانه دلزده مي ‌شوند و تغيير در روحيات شان در کنار عوامل ديگري مثل فقر، نبود امکانات تفريحي در محيط زندگي، عدم بازدارندگي قوانين، تربيت نادرست و ناتواني در کنترل نفس باعث مي ‌شود براي تفريح به جرايمي خشن دست بزنند.

مشاجره و خانه

هميشه مضرات زندگي در خانه‌ هاي کوچک و بي نور به اندازه ي روي آوردن به بزهکاري بزرگ نيست و در برخي موارد به پايين آمدن آستانه تحمل افراد و مشاجره‌ هاي خانوادگي مي ‌انجامد.
در همين زمينه دکتر عارفه مبشر، روانپزشک به ايسنا مي ‌گويد: هرچه خانه‌ ها کوچک ‌تر و تاريک تر باشند، تنش‌ هاي خانوادگي نيز افزايش مي ‌يابد و موجب تاثير استرس‌ هاي محيطي بر روابط خانوادگي مي ‌شود.
به گفته ي اين متخصص خانه‌ هايي که در گذشته وجود داشتند داراي فضاي بزرگ ‌تر، حياط، باغچه، حوض و معماري زيبا و دلنشين بودند و از شيشه‌ هاي رنگي و نور در خانه‌ هاي قديمي بسيار استفاده مي ‌شد اما در زندگي آپارتماني کنوني، خانه‌ ها کوچک و تاريک شده‌ اند و سر و صداي خيابان‌ هاي اطراف وارد خانه مي ‌شود که اين عوامل استرس ‌زاي زندگي آپارتماني موجب تنش ميان خانواده مي ‌شود.

مبشر تصريح کرد: نور نقش بسيار مهمي در آرامش افراد دارد و در زندگي آپارتماني اين نعمت تا حدود زيادي گرفته شده است.

اين روانپزشک اظهار کرد: کوچک شدن خانه‌ هاي امروزي در ايجاد تنش در خانواده بسيار موثر است. زماني که خانه کوچک باشد کودک نمي ‌تواند انرژي خود را تخليه کند و دچار افسردگي يا لجبازي مي ‌شود که تنش در کودک به مادر و ديگر اعضاي خانواده نيز منتقل مي‌ شود.

قدم زدن( از خانه بيرون بزنيد)

از سوي ديگر ساکنان آپارتمان ‌هاي تاريک ناچارند به استفاده از نورهاي مصنوعي در طول روز روي آورند که سبب ساز بيماري ‌هايي چون انواع سرطان‌ ها، بهم خوردن ساعت دروني بدن و ريتم‌ هاي رفتاري مثل ساعات خواب و بيداري، نامتوازن شدن حرارت بدن، بيماري‌ هاي رواني، تضعيف دستگاه ايمني و حتي کاهش قدرت ديد مي‌ شود.
همه ي اين ها را گفتيم که بگوييم، پرده‌ ها را کنار بزنيد و بگذاريد نور پوست‌ تان را نوازش کند و اگر مثل ما آپارتمان ‌نشين هستيد و ساختمان ‌هاي بلند راه نور را به خانه بسته ‌اند، همين حالا شال و کلاه کنيد و از خانه براي پياده ‌روي کوتاه بيرون بزنيد، هيچ ‌کس و هيچ‌ چيز نمي ‌تواند خورشيد را از ما بگيرد!

منبع: بیتوته

نظرات

نظر شما در مورد این مطلب چیست؟

ثبت دیدگاه

پر کردن کلیه فیلدها الزامی میباشد
پر کردن کلیه فیلدها الزامی میباشد
پر کردن کلیه فیلدها الزامی میباشد
فرمت ایمیل صحیح نیست

آرامش در خانه‌هاي پر نور

جنايت و خانه

مشاجره و خانه

قدم زدن( از خانه بيرون بزنيد)

مطالب مرتبط