دویدن بستگی به DNA ما دارد. این کار نشان دهنده ی این است که ما از چه گونه ای هستیم و یکی از اولیه ترین غرایز انسان است. متاسفانه دویدن از مدار توجه افراد خارج شده چون دیگر وسیله ای برای بقا نیست. ما دیگر مجبور نیستیم غذای خود را تعقیب کنیم یا از حیوانات وحشی فرار کنیم. بنابراین دویدن برای بیشتر ما دیگر اهمیتی ندارد و فقط این ورزشکاران هستند که برای رقابت با یکدیگر مجبورند از دویدن استفاده کنند. با اینکه دیگر برای نیاز های روزانه مجبور نیستیم بدویم، دویدن نباید تنها برای ورزشکاران کاربرد داشته باشد.