باخ توضیح می‌دهد: «اولین کاری که بیشتر مردم دنیا پس از پول درآوردن انجام می‌دهند این است که می‌روند و پولشان را به کس دیگری می‌دهند: به صاحبخانه، به شرکت لیزینگ خودرو، به شرکت مخابرات، به دولت و غیره و ذلک. طرز فکر این افراد اینطوری کار میکند که بودجه جمع کردن برای این است که تا آخر ماه (یا آخر سال یا بازنشستگی) بتوانند به این و آن پول بدهند. هر چه هم تهش ماند برای خودشان بردارند.»
باخ در رد این طرز تفکر می‌گوید: «این ذهنیت مثل طاعون باعث می‌شود در زمینه‌ی مالی حسابی پسرفت کنیم و چون این سیستم کارساز نیست، اکثر آمریکایی‌ها برای پولدار شدن رو به راه‌های عجیب و غریبی می‌آورند. از نظر اینها مسیر پول درآوردن به «برنده شدن در لاتاری»، «ازدواج کردن با آدم‌های پولدار»، «ارث بردن» یا «غرامت گرفتن» خلاصه می‌شود.» اما باخ در کتابش نوشته که برای پولدار شدن تنها یک راه ثابت شده وجود دارد که از قضا ساده‌تر از همه‌ی اینها است.
«تا زمانی که تصمیم نگیرید اول به خودتان پول بدهید، هیچ چیزی نیست که بتواند شما را پولدار کند. معنی این حرف روی خودش است. یعنی وقتی که پولی درآوردید، اولین شخصی که این پول را به او پرداخت می‌کنید خودتان هستید. اما بیشتر مردم این کار را نمی‌کنند.»
باخ توصیه میکند که این کار را خیلی ساده و با کسر کردن ۱۰ درصد از درآمد ناخالص خود و ریختن آن به حساب بازنشستگی‌تان شروع کنید (چیزی شبیه به بیمه عمر).
اگر ۱۰ درصد برایتان زیادی است و در خرج و مخارج می‌مانید، از کم شروع کنید اما سریع‌تر این کار را شروع کنید. مثلا اول کار ۱٪ از درآمد ناخالص‌تان را بگذارید کنار، بعد به مرور این رقم را به ۳٪، ۱۰٪، ۱۵٪ و ۲۰٪ برسانید.
باخ تأکید میکند که اگر روزی تصمیم به این کار گرفتید، سعی کنید واریز شدن پول به حسابتان را به حالت اتوماتیک در بیاورید. به این ترتیب، هیچ وقت به در اختیار داشتن این پول عادت نمی‌کنید و این امر کار را برای سرمایه‌گذاری‌تان راحت‌تر میکند.
او می‌گوید: «اگر بفهمید با چنین پس‌انداز اندکی، بدون زحمت، قادرید چقدر پول جمع کنید، شاخ در می‌آورید! هر چه باشد، پولی که در جیب‌تان نباشد را که نمی‌توانید خرج کنید.»