خداوند حکیم در سوره مبارکه نمل، آیه ۸۳ میفرماید: «وَیَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ اُمَّةٍ فَوْجًا مِمَّنْ یُکَذِّبُ بِآَیَاتِنَا فَهُمْ یُوزَعُونَ؛
روزی خواهد آمد که از هر گروه، دستهای را برمیانگیزیم، از کسانی که آیات ما را تکذیب میکنند.» خداوند در این آیه به صراحت میگوید که ما گروهی از ستمکاران را برمیانگیزیم، نه همه آنها را. بهطور قطع این حشر، نمیتواند حشر روز قیامت باشد؛ چرا که حشر روز قیامت همگانی است و احدی باقی نمیماند، مگر اینکه در روز قیامت محشور میشود و نتیجه اعمال خود را خواهد دید. اینمطلب از بسیاری از آیات قرآن کریم قابل استفاده است؛ مثلاً خداوند در سوره کهف، آیه ۴۷ میفرماید: «وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ اَحَدًا؛
آنها را برانگیختیم، هیچکس را فروگذار ننمودیم.»
از امام صادق سوال شد: آيا رجعت (یعنی بازگشت به دنیا) حق است؟
حضرت فرمودند: آري،
عرض شد: اول كسي كه بر میگردد كيست؟
حضرت فرمودند: حسين بن علي است، كه پس از قيام "قائم" خارج ميشود،
آن شخص پرسید: مردم هم همراه ايشان هستند؟ امام فرمودند: نه، چنانكه خداوند (در قرآن) ميفرمايد: دسته دسته بيايند، به ترتيب خواهند آمد، قومي پس از قوم ديگر.
کتاب الوافی، ج۲ ص۲۶۷
الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَـــ الْفَـــرَج